1.1. Šta je HIV?

HIV je skraćenica koja označava virus humane imunodeficijencije. Ovaj virus uzrokuje infekciju koja sporo progresira. Konačni stadijum infekcije, poznat je kao sindrom stečene imunodeficijencije, odnosno sida ili AIDS (fr. syndrome d'immunodéficience acquise – sida; eng. acquired immunodeficiency syndrome - AIDS). Zahvaljujući napretku savremene medicine, zdravstveni radnici HIV infekciju smatraju hroničnim stanjem. Ljudi koji uzimaju odgovarajuću terapiju i prate preporuke lekara, mogu živeti normalnim zivotom. To zapravo znači da HIV infekcija ne napreduje i ne razvija se u sidu ili AIDS, a osobe sa HIV-om imaju životni vek kao i oni bez virusa.

Najveće dostignuće u lečenju HIV infekcije je primena visoko aktivne antiretrovirusne terapije, koja smanjuje broj virusnih kopija u krvi na nemerljiv nivo, a verovatnoću transmisije (daljeg prenošenja infekcije) na nulu.

Tokom vremena, imunski sistem osobe koja živi s HIV-om i ne koristi antiretrovirusnu terapiju gubi sposobnost zaštite organizma od oportunističkih infekcija, odnosno bolesti koje se ne javljaju kod zdravih osoba. Uz to, povećava se rizik od prenošenja HIV-a, jer količina virusa u krvi, spermi, vaginalnom sekretu i majčinom mleku, može biti dovoljna za transmisiju.

Osobe mogu biti inficirane HIV-om duži niz godina, a da to ne znaju. Ako se HIV infekcija ne leči, imunski sistem prestaje da pravilno funkcioniše, usled čega se razvijaju propratne, životno-ugrožavajuće oportunističke infekcije, koje dovode do smrti. Kako do oboljevanja ne bi došlo, izuzetno je važno pravovremeno dijagnostikovati HIV infekciju i započeti lečenje, pre nego što virus razori imunski sistem.